czwartek, 14 września 2017

Ortograffiti - metoda pracy z uczniami z trudnościami w nauce czytania, pisania oraz liczenia

Ortograffiti - metoda pracy z uczniami z trudnościami w nauce czytania, pisania oraz liczenia


Kiedy pracuje się w szkole z dziećmi mającymi trudności z czytaniem, pisaniem, czy liczeniem istnienie książek z serii "Ortograffiti" wydaje się oczywiste. Zna je zapewne każdy terapeuta pedagogiczny, większość nauczycieli, zazwyczaj polecana jest przez poradnie psychologiczno-pedagogiczne, ale jak się okazuje stanowi nowość dla wielu rodziców. Stąd dzisiejszy wpis. "Ortograffiti" to metoda, która powstała ponad 10 lat temu, co oznacza, że ma za sobą spory czas w którym ewoluowała dostosowując się do potrzeb uczniów. Jest to nieceniona pomoc dla rodziców, ponieważ materiały usystematyzowane są według kolejnych poziomów szkolnych. Poziom trudności wzrasta wraz z kolejnymi ćwiczeniami. Książki są kolorowe, atrakcyjne i ciekawe dla dzieciaków. Oczywiście warto szukać również innych materiałów, książek i pomocy, ale "Ortograffiti" to seria od której warto zacząć, jeżeli stwierdzimy, że nasze dziecko ma trudności z czytaniem, pisaniem, ortografią, czy matematyką. Ponadto metoda ta zalecana jest dzieciom z obniżoną koncentaracją uwagi, nadpobudliwym, czy z problemami wychowawczymi. Więcej można dowiedzieć się na stronie internetowej programu: Ortograffiti", a książki z tej serii dostępne są w większości internetowych księgarni. Polecamy! 










Zdjęcia pochodzą ze strony:  http://ortograffiti.pl/Metoda-Ortograffiti






poniedziałek, 5 czerwca 2017

WZROK I SŁUCH – zmysły wiodące w uczeniu się w aspekcie integracji sensorycznej

Bożenna Odowska-Szlachcic, Beata Mierzejewska
WZROK I SŁUCH – zmysły wiodące w uczeniu się w aspekcie integracji sensorycznej

W książce, którą chciałyśmy dzisiaj zaprezentować znajdziecie wyczerpujące wyjaśnienia dotyczące funkcjonowania dziecka z trudnościami w uczeniu się, publikacja zawiera opisy ćwiczeń i strategii terapeutycznych dla specjalistów oraz rodziców do pracy z dzieckiem w domu. Taka terapia ma na celu stymulację i korekcję określonych funkcji układu: wzrokowego i słuchowego. Poniższa książeczka zawiera również jasno i zwięźle opisane i wyjaśnione przyczyny trudności w czytaniu i pisaniu w odniesieniu do dysleksji rozwojowej, a także znaczenie funkcji wzrokowych i słuchowych w opanowaniu umiejętności czytania. Ponadto wyczerpujące opisy układu wzrokowego i słuchowego i wpływ ich dysfunkcji na uczenie się. W publikacji znajdują się również praktyczne wskazówki na temat przydatnych zabawek, gier i innych pomocy oraz specjalistycznego sprzętu do terapii


Etapy rozwoju myślenia matematycznego według Edyty Gruszczyk - Kolczyńskiej - Rytmy

Etapy rozwoju myślenia matematycznego według Edyty Gruszczyk - Kolczyńskiej - Rytmy

Nasze codzienne życie przepełnione jest rytmami, rytm i melodia znajdują się w języku, czas jest zorganizowany w sposób rytmiczny, rytmy są również podstawą w uczeniu się nie tyko języka polskiego, ale także matematyki. Dziecko bardzo wcześnie uczy się wychwytywać regularności, jest to niezbędne, aby móc się prawidłowo orientować w czasie. Ćwiczenia rytmiczne mają na celu rozwijanie umiejętności skupiania uwagi na prawidłowościach i prawidłowego z nich korzystania i są podstawą rozumienia np. kalendarza. Rozmienienie rytmów, ich regularności oraz rytmicznej organizacji czasu jest podstawą rozumienia innych czynności matematycznych, dlatego uczenie  ich dzieci należy zaczynać dość wcześnie. Warto, aby przedszkolaki przygotowujące się do szkoły utrwalały znajomość pór roku, dni tygodnia oraz miesięcy, ponieważ ułatwia to naukę w szkole. W przedszkolu najlepiej organizować takie zajęcia już we wrześniu i od czasu do czasu powtarzać.

1. Ćwiczenia rytmiczne sprzyjające dostrzeganiu regularności:

  • Układanie prostych rytmów: potrzebujemy figur geometrycznych, klocków, przedmiotów, po kilka sztuk takich samych:







  • Odczytywanie i kontynuowanie rytmów:

 
  • Kontynuowanie trudniejszych rytmów
                                           
2Wysłuchiwanie i dostrzeganie regularności w rytmach usłyszanych - zwiększamy stopniowo stopień trudności rytmu:
  •  klaszczemy rytmicznie w ręce: dziecko kontynuuje usłyszany rytm,
  • ·przemiennie klaszczemy i uderzamy dłonią w stół (lub w uda lub tupiemy); dziecko słucha i kontynuuje,
  • klaszczemy dwa razy i uderzamy ręką w stół (lub w uda lub tupiemy); dziecko słucha i kontynuuje rytm,
  • nauczyciel klaszcze, uderza w stół, klepie się w kolano, tupie dziecko słucha i powtarza rytm
3. Ćwiczenia rytmiczne wykonywane ciałem - zaczynamy od prostych rytmów i stopniowo zwiększamy trudność: 
  • podskok, przysiad - wykonujemy trzykrotnie, dziecko kontynuuje  
  • podskok, przysiad, pajacyk - wykonujemy trzykrotnie, dziecko kontynuuje  
  • podskok, przysiad pajacyk, wyrzut rąk do góry - wykonujemy trzykrotnie, dziecko kontynuuje, itd. 
4. Stosowanie dostrzeżonych regularności w innych sytuacjach:
  • ·        przełożenie rytmicznych dźwięków lub ruchów ciała na układ z klocków: klaszczemy i uderzamy w stół dłonią trzykrotnie, dziecko układa rytm z klocków (lub innych przedmiotów);
  •     przełożenie układu z klocków na rytmiczne dźwięki lub ruchy ciała: układamy rytm z klocków, pokazujemy przykład i prosimy, aby dziecko odtworzyło rytm;


5. Rytmiczna organizacja czasu są to ćwiczenia mające uświadomić dziecku rytmiczną organizacja czasu - następstwo dnia i nocy, dni tygodnia, miesięcy, pór roku:


  •  uświadomienie dziecku następstwa dni i nocy, opowiadamy historię o dniu i nocy, mówimy o tym, że po każdym dniu następuje noc, a po każdej nocy dzień; prosimy dziecko, aby utworzyło kalendarz w formie koła symbolizującego cykliczność zjawiska;                                        
                                     
  • opowiadamy o porach roku, zaczynając od obecnej, powtarzamy kilkukrotnie, aby dziecko dostrzegło rytm, układamy wspólnie kołowy kalendarz;




  • dni tygodnia: przygotowujemy ok. 21 karteczek i zapisujemy na nich nazwy dni tygodnia, początkowo głośno je wymieniamy, prosimy, aby dziecko kontynuowało rytm w formie koła;
  • miesiące w roku: znów przygotowujemy ok. 36 karteczek z nazwami 12 miesięcy, czytamy napisy i układamy kalendarz kołowy, prosimy, aby dziecko zrobiło to samo.
    
Literatura:
1.  „Dziecięca matematyka”,  Edyta Gruszczyk – Kolczyńska , Ewa Zielińska, WSiP, 2009,
2.  „Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki”, Edyta Gruszczyk – Kolczyńska, WSiP, 2008

  


środa, 25 stycznia 2017

Etapy rozwoju myślenia matematycznego - mierzenie długości

Etapy rozwoju myślenia matematycznego na podstawie książki "Dziecięca matematyka" E. Gruszczyk-Kolczyńskiej i E. Zielińskiej:

4. Kształtowanie umiejętności mierzenia wpisuje się w rozumowanie operacyjne obejmujące stałość długości. 

Dzieci w wieku przedszkolnym znajdują się w fazie przedoperacyjnej i każda zmiana kształtu wiąże się ze zmianą długości. 
Dzieci, które są na etapie przejściowym sprawdzają taką zmianę poprzez rozprostowanie kształtu w prostą linię. 
Dopiero w wieku ok. 8 lat większość dzieci osiąga stadium operacyjne i zmiana kształtu linii nie wiąże się dla nich ze zmianą długości.




Żeby zachęcić dzieci do porównywania długości różnych przedmiotów dobrze jest zacząć od mierzenia względem wzrostu dziecka. Niech dziecko wskazuje przedmioty i osoby z otoczenia, które są od niego większe, a które są mniejsze. 

Później może porównywać wysokość ulubionej zabawki do innych mniejszych i większych przedmiotów. 




Świetną zabawą jest też mierzenie długości za pomocą stóp i dłoni. Dorosły i dziecko mogą mierzyć własnymi długościami np. stół, czy długość parkowej ścieżki i może to być dobra okazja do dyskusji na temat różnic w pomiarach. Niech to rozbudzi zainteresowanie różnymi jednostkami pomiaru. Będzie to dobry wstęp do późniejszej rozmowy na temat metrów, centymetrów itd. 

Podczas ćwiczeń operacyjnego rozumowania podstawą są doświadczenia, więc dobrze jest takie doświadczenia dziecku zaaranżować, wykonywać je wspólnie w nim. Gdy dziecko zaciekawi się tematem będzie już samo poszukiwało okazji do pomiarów. 
Ćwiczenia, których można z powodzeń użyć do rozwijania pojęcia stałości długości to manipulacje paskami papieru, wstążkami, sznurkami. 
Niech dorosły pokaże na czym polega doświadczenie i da pobawić się dziecku, niech zadaje mu pytania odnośnie długości dwóch przedmiotów tej samej długości. 
Dziecko posiadające do dyspozycji przynajmniej 2 przedmioty tej samej długości niech zmienia kształt jednego z nich, a drugi zostawi rozprostowany dla porównania.







Gry ćwiczenia nie są już potrzebne, a dziecko rozumuje operacyjnie, wtedy można zaznajomić je z różnego rodzaju miarkami. Niech obejrzy linijkę, centymetr krawiecki, taśmę mierniczą, miarkę stolarską i znajdzie podobieństwa. Niech zauważy jaką długość reprezentuje centymetr i w jaki sposób można zmierzyć długości przedmiotów. 



"Wprowadzenie pojęć geometrycznych i kształcenie odpowiednich umiejętności powinno być poprzedzone dobrym opanowaniem przez ucznia umiejętności związanych z klasyfikowaniem i porządkowaniem przedmiotów, jak wskazywanie i grupowanie przedmiotów podobnych pod względem wielkości i kształtu, porównywaniem przedmiotów z użyciem określeń: większy-mniejszy, dłuższy-krótszy, szerszy-węższy, wyższy-niższy, grubszy-cieńszy, klasyfikowanie przedmiotów z użyciem określeń: duży-mały, długi-krótki, szeroki-wąski, itd., porządkowanie przedmiotów np. od najdłuższego do najkrótszego, a także ocenianie i porównywanie odległości z użyciem określeń: daleko, dalej, najdalej, blisko, bliżej, najbliżej. " 1*

* Kształcenie matematyczne w edukacji wczesnoszkolnej, J. Nowik, wyd. NOWIK, Opole 2013, s. 149

poniedziałek, 16 stycznia 2017

A. Tanajewska, I. Kiełpińska, "Program zajęć dydaktyczno-wyrównawczych oz korekcyjno-kompnsacyjnych dla uczniów klas 1-3 z trudnościami w czytaniu i pisaniu", A. Tanajewska, "Program zajęć dydaktyczno-wyrównawczych oraz korekcyjno-kompensacyjnych dla uczniów klas 1-3 z trudnościami w liczeniu i zdobywaniu umiejętności matematycznych"

     

W tym wpisie chciałybyśmy polecić Wam dwie niewielkie i niedrogie (ok 10 zł) książeczki, niezwykle pomocne w pracy nauczycieli i terapeutów. Te dwie pozycje, chociaż objętościowo nieduże zawierają kompleksowe ujęcie pomocy psychologiczno-pedagogicznej, jaką powinien zostać objęty uczeń z trudnościami, zarówno podczas zajęć edukacyjnych, jak i specjalistycznych. Książeczki są niezwykle pomocne w uporządkowaniu wiedzy oraz podczas sprawdzania poszczególnych umiejętności dzieci, są również niezbędne podczas planowania zajęć dydaktyczno-wyrównawczych oraz korekcyjno-kompensacyjnych. Z ich posiadania będą zadowoleni rodzice i wszystkie inne osoby, które z dziećmi pracują. Pozwalają bowiem w szybki i przejrzysty sposób poznać umiejętności, które należy z dziećmi kształtować oraz dowiedzieć się w jaki sposób należy to robić. Co więcej mamy tu ćwiczenia podane w kolejności, w której powinny być kształtowane z dzieckiem i wprowadzane. Jest to niezwykle pomocne przy planowaniu pracy.

W polecanych książkach można ponadto odnaleźć:

  • regulacje prawne dotyczące obszaru kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami;
  • omówienie Rozporządzenia Ministra Edukacji narodowej w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej; 
  • propozycje form pomocy psychologiczno-pedagogicznej;
  • zadania wychowawcy klasy jako koordynatora pomocy psychologiczno-pedagogicznej;
  • zadania nauczycieli i terapeutów związane z pomocą psychologiczno-pedagogiczną
  • obowiązującą dokumentacją ucznia.
Część związana z edukacją polonistyczną zawiera propozycje ćwiczeń w :
  • mówieniu
  • pisaniu
  • czytaniu i opracowywaniu tekstów
  • ćwiczenia gramatyczne
  • ćwiczenia ortograficzne
Można tam odnaleźć również tabelarycznie ujęte przedstawienie symptomów wskazujących na występowanie dysleksji rozwojowej.  Program zajęć korekcyjno-kompensacyjnych  dla uczniów z trudnościami w czytaniu i pisaniu wynikającymi z deficytów  rozwojowych percepcji: wzrokowej, słuchowej, kinestetycznej. A także program zajęć dydaktyczno-wyrównawczych dla uczniów mających trudności w czytaniu i pisaniu na podstawie podstawy programowej.

Natomiast w części związanej z edukacja matematyczną znajdziemy:
  •  omówienie wybranych zagadnień metodycznych dotyczących kształtowania pojęć i umiejętności matematycznych (które bywają kłopotliwe)
  • przestawienie treści programowych z edukacji matematycznej zawarte w podstawie programowej 
  • symptomy zaburzeń oraz zakres ćwiczeń terapeutycznych w uczeniu się i zdobywaniu wiadomości i umiejętności z zakresu edukacji matematycznej - program zajęć korekcyjno-kompensacyjncyh 
  • program zajęć dydaktyczno-wyrównawczych

POLECAMY SERDECZNIE !!!









środa, 11 stycznia 2017

Krzyżówki matematyczne


Działania arytmetyczne w zakresie 10 000


"Krzyżówki matematyczne" autorstwa Georga Bemmerleina to dobre urozmaicenie rozwiązywania przykładów z arytmetyki. Teczka z kartami ma wygodny układ do kopiowania. 


Zawiera zarówno krzyżówki z samym mnożeniem lub dzieleniem lub dodawaniem lub odejmowaniem w zakresie 100; jak i takie, na których są wszystkie działania arytmetyczne w różnych przedziałach liczbowych.

  

Dodatkowo do każdej krzyżówki jest dodane pełne rozwiązanie.



Każdy znajdzie coś dla siebie - zarówno uczeń początkowych klas szkoły podstawowej jak i każdy uczeń który chce poprawić prędkość obliczeniową nawet do 10 000. Może to być też dobra zabawa po prostu dla miłośników krzyżówek.

Serdecznie polecamy!